តំបន់នេះគឺជាចំនុះភូមិជាំស្លាមានចម្ងាយ៦៤គ.ម លោកអ្នកត្រូវចំណាយពេលជិះម៉ូតូរយៈពេល៩ម៉ោង ពីតំបន់ជីផាត។ តំបន់ពាង៧០ឬភ្នំពើង និងម្ឈូសបូរាណស្ថិតនៅក្នុងភូមិកំលត​ ឃុំដងពែង ស្រុកស្រែអំបិល ខេត្តកោះកុង តំបន់នេះជាទីកន្លែងដ៏អាថកំបាំងបំផុត ហើយគ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចដឹងពី ការពិតរបស់វាបាន ឡើយ។ កន្លែងនេះត្រូវបានរកឃើញមុនគេដោយអ្នកឡើងខ្លឹមចាន់គ្រឺះសា្នក្នុងឆ្នាំ ១៩៨៤។ វាមានពាងបូរាណ ចំនួន៤៥ពាងដែលស្ថិតលើកំពូលភ្នំដ៏សែនខ្ពស់ ហើយគ្រោះថ្នាក់ណាស់ទើប អាចទៅដល់កន្លែងពាងនោះបាន។ ប៉ុន្តែលោកអ្នកអាចឡើងតាមចង្កេះភ្នំ៨៥៦ម៉ែត្រទើបទៅដល់ក្តា ម្ឈូសពាងបូរាណ និង មានម្ឈូស៥ផ្សេងទៀត ត្រូវបានគេតំកល់ទុកនៅចង្កេះភ្នំ។ បច្ចុប្បន្នមានពាងបូរាណ មួយចំនួន៤៥ពាងក្នុងចំណោមពាងបានបែកបាក់។ ការបាក់បែកនេះទំនងជាដោយសារតែមនុស្សបានបោកបំបែកវា ដើម្បីស្វែងរកវត្ថុមានតម្លៃនៅខាងក្នុងពាង នោះ ព្រោះគេជឿថាបើសិនជាគេយកខ្សែកអង្កាំពីក្នុងពាងនោះទៅពាក់អោយកូនចៅពាក់ កូនចៅរបស់ពួក គេនឹងមានសេចក្តីសុខមិនចេះឈឺឡើយ។ បច្ចប្បន្នកន្លែងនេះត្រូវបានការពារដោយសហគមន៍អេកូទេសចរ ណ៍ជីផាត និងក្រុមអភិរក្ស ធនធានវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈការពារ។ កាលពីដើមឆ្នាំ២០១០កន្លងទៅ មានក្រុម បូរាណវិទូមួយក្រុម មកពីក្រសួងវប្បធម៌ និង វិចិត្រសិល្បៈរាជធានីភ្នំពេញមកធ្វើទស្សនៈកិច្ចសិក្សានៅទីនោះ។ ក្រោយ ទស្សនៈសិក្សារួចពួកគេបានអោយដឹងថាពាង ម្ឈូសបូរាណ ព្រមទាំងគ្រោងឆ្នឹងផងនោះមានអាយុកាល ៥០០ឆ្នាំមកហើយ ពាងខ្លះនាំចូលពីប្រទេសចិន និងពាងបូរាណខ្លះផលិតនៅប្រទេសកម្ពុជា។ ប្រជាជនជា រឿយៗបានសួរថាហេតុអ្វី បានជាលលាក្បាលគេយកទុកក្នុងពាង ហើយឆ្អឹងដងខ្លួនបែរជាគេយកដាក់ក្នុង ម្ឈូសទៅវិញ នេះទំនងជាដោយសារតែខ្មែរបូរាណបានជឿលើសាសនាហ៊ីនឌូដែលចាត់ទុកទីទួលខ្ពស់គឺជា ទីសក្ការៈបូជារបស់ពួកគេ។ កំពូលភ្នំគឺតំណាងអោយក្បាលមនុស្សយើងហើយចង្កេះ ភ្នំគឺតំណាងអោយដងខ្លួន។ លោកអ្នកនឹងបានឃើញផងដែលថា ម្ឈូសមានលក្ខណៈខុសគ្នាគឺមានម្ឈូសខ្លះមានលកឈ្មោល (ក្បាច់ចំលាក់ បែបមនុស្សប្រុស) ដែលសម្រាប់សាកសពមនុស្សប្រុស។