ប្រាសាទតាព្រហ្ម ត្រូវបានសាងសង់ឡើងនៅសតវត្សទី12 និងទី13 នារជ្ជកាលព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី7 ដែលជាអធិរាជនៃចក្រភពខ្មែរ។ ប្រាសាទនេះកសាងឡើង​ពី​ថ្មភក់​ប្រកប​ដោយ​ក្បូរក្បាច់​រចនា​ដ៏​វិចិត្រប្រហាក់​ប្រហែល​នឹង​ប្រាសាទតាព្រហ្ម​ នៅខេត្តសៀមរាប ​ព្រោះ​ស្ថាបត្យកម្ម​នេះ​ស្ថិតនៅ​ក្នុងរចនាបថបាយ័ន។ នៅប្រាង្គកណ្តាលនៃប្រាសាទមានផ្តែរដែលមានរូបព្រះពុទ្ធចូលនិព្វាន ដែលរូបចម្លាក់នេះឆ្លាក់នៅសម័យក្រោយ គឺនៅសតវត្សទី16 ក្នុងរជ្ជកាលព្រះបាទចន្ទរាជាទី1។