ខេត្តព្រៃវែងជាខេត្តតូចប៉ុន្តែជាខេត្តពោរពេញទៅដោយកសិកម្ម។ ខេត្តនេះមានទីតាំងនៅភាគនិរតីនៃទន្លេមេគង្គដ៏មានសក្ដានុពល។ ឈ្មោះព្រែវែងនេះមានន័យថា ព្រៃឈើដ៏វែង ប៉ុន្តែមិនមានព្រៃឈើនេះទៀតឡើយ ព្រោះព្រៃឈើភាគច្រើនត្រូវបានកាប់ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។

សម្រាប់ទេសចរណ៍ មិនមានកន្លែងច្រើនទេដែលត្រូវទៅទស្សនា។ ទោះបីជាយ៉ាងណា អំឡុងមុនសម័យអង្គរ ទីនេះប្រហែលជាតំបន់ដែលមានប្រជាជនរស់នៅច្រើននៅក្នុងប្រទេស។ អាណាចក្រមួយក្នុងចំណោមអាណាចក្រមុនសម័យអង្គរមានទីតាំងនៅតំបន់ជុំវិញបាភ្នំ។ 
ខេត្តនេះក៏ជាផ្លូវសម្រាប់ឈប់សម្រាកទៅកំពង់ចាម ឬទៅប្រទេសវៀតណាម។ ក្រុងនេះក៏រក្សាទុកអគារសម័យអាណានិគមមួយចំនួន ជាភស្ដុតាងថាជាមជ្ឈមណ្ឌលដ៏សំខាន់ពីអតីតកាល។ ខេត្តនេះក៏មានប្រាសាទខ្លះៗដែរ។ ប្រាសាទចុងស្រុកក៏ប្រហែលជាអាចទៅទស្សនាបាន។ ម្យ៉ាងវិញទៀតក៏មានរមណីយដ្ឋានបាភ្នំ បារាយណ៍អណ្ដែត និងវាលប្រាំងដែលអាចសម្រាកបាន។ 
ដូចជាខេត្តស្វាយរៀងដែរ ខេត្តនេះក៏មាននៅក្នុងផែនទីរបស់ទេសចរ អ្នកស្ពាយកាបូបពីក្រោយដើរទទួលបានប្រយោជន៍ពីខេត្តដ៏ស្ងប់ស្ងាត់នេះ។ ក្រុងព្រៃវែង ស្ថិតនៅក្នុងខេត្តព្រៃវែងមានព្រំប្រទល់ខាងជើងទល់នឹងស្រុកពោធិ៍រៀង  ខាងត្បូងទល់នឹងស្រុកពាមរក៍  ខាងកើតទល់នឹងស្រុកពោធិ៍រៀង និងស្រុកស្វាយអន្ទរ ខាងលិចទល់នឹងស្រុកពោធិ៍រៀង មានក្រឡាផ្ទៃដីសរុប៦៥,៧៧ គម^២​  មាន ០៣ សង្កាត់ រួមមាន សង្កាត់បារាយណ៍, សង្កាត់ជើងទឹក, សង្កាត់កំពង់លាវ មានប្រជាជន ២៥.៨៣៧ នាក់ត្រូវជា ៥.៩៣០ គ្រួសារ ប្រជាជនភាគច្រើនប្រកបរបរជា អាជីវកម្មលក់់ដូរ (ប្រមាណ ២២,៣៤%) កសិកម្ម (៤៨,១២%) និងមន្ត្រីរាជការ (៣១,៥៤%)។